Skoro tačno na “raskršću” između Meksičkog zaliva na severozapadu i Karipskog mora na jugoistoku, u najsevernijem delu poluostrva Jukatan nalazi se ostrvo Holboš. Do ostrva se stiže 20-minutnom vožnjom pomalo zasterelim trajektima iz male luke gradića Čikile. Iako naziv ostrva u prevodu s starosedelačkog, majanskog jezika znači “crna rupa”, Holboš je najviše nalik malom Raju na Zemlji.
Deo je najvećeg rezervata prirode u Meksiku – Jum Balam – čiji prevod s majanskog znači “Gospodin Jaguar”, mesto bez automobila i asfaltnih puteva, i gde glavna ulica jedinog gradića na ostrvu nosi naziv Avenija kit ajkule. Duž zemljanih puteva u centru naselja poznatog po zanimljivim, raznobojnim grafitima, meštani i turisti kao prevozno sredstvo koriste golf vozila i bicikle.
Uzano ostrvo dužine 45 kilometara, koje je na najužem delu širine samo 600 metara, poznato je po dugim, peščanim plažama belog peska, barovima s karipskom muzikom na plaži – ispod drvenih streha, i po neobičnom biljnom i životinjskom svetu.
Holboš ima verovatno najlepše plaže u ovom delu Meksika. Vode Meksičkog zaliva su plitke, mirne i veoma tople, zaštićene Floridom i južnim delom Sjedinjenih Država na severu, istočnom obalom Meksika na zapadu, i Kubom na istoku. Pesak krečnjačkog porekla na plažama Holboša je prijatno hladan, beo, neverovatno sitan, i skoro potpuno utaban.
U potpunoj suprotnosti od Mediterana gde je pesak vreo, u koji se hodanjem “upada”, i gde je često potrebno bosonog pretrčati do mora, a zatim se polako prilagoditi na nižu temperaturu vode. Na plažama Meksičkog zaliva, obuća često nije ni potrebna.
Iako ostrvo posećuje veliki broj turista, na Holbošu nema velikih hotelskih kompleksa i skoro u potpunosti sačuvana je njegova autentičnost. Hoteli na Holbošu podignuti su na način da se uklope u prirodni ambijent, i često su u pitanju bungalovi od drveta i kamena koji mogu da budu i veoma luksuzni. Na drvenom tremu ispred bungalova, postavljene su mreže za spavanje od vlakana čuvene meksičke henekven agave, od koje se krajem XIX veka pravila brodska užad, i izvozila širom sveta.
Zbog činjenice da su centralni i istočni deo ostrva gotovo nenaseljeni, kilometarske plaže Holboša nikada nisu prepune turista. U samom centru jedinog turističkog mesta, moguće je peščanim stazama iz hotela direktno doći do plaže na kojoj desetine metara oko vas, nema kupača. Duž plaže, tokom čitavog dana prolaze trgovci koji na improvizovanim kolicima nude iseckano voće – mango, papaju i liči, ali i kokosov orah – za piće. Iako je belo “meso” kokosovog oraha većini poznat ukus, i providno “mleko” kokosa bledo-zelenkasto-žute boje, takođe je veoma osvežavajuće.
Takođe, ogromne kit ajkule, spadaju u neke od najvećih životinja na planeti i mogu da se vide u vodama severno od ostrva Holboš – i od poznatijeg Kankuna, kako plivaju u potrazi za planktonima.
Na samom ostrvu, u laguni Rta Kokos oko ponoći dešava se prirodni fenomen – bioluminiscencija fitoplanktona. Fitoplanktoni spadaju u omiljenu hranu ogromnih kit ajkula, i na ostrvu Holboš posmatraju se po mrklom mraku. Za posmatranje je potrebno da Mesec nije pun, i poželjno da je dodatno prekriven oblacima kako bi mrak bio veći i planktoni vidljiviji.
Kada se crnom majicom, po mrklom mraku zahvati voda iz plićaka, na njoj se odjednom vidi na stotine, čak hiljade fluorescentno-belih fitoplanktona kako plutaju. Umeće je majicu polako vaditi iz vode, tako da vam planktoni “ne pobegnu”, i kako bi možda uspeli da ih “uhvatite” i postavite na dlan.
Lokalni vodič – lovac na planktone, tokom polučasovnog posmatranja uspeo je da dva puta “ulovi” po jedan fitoplankton tako da ga voda ne “odnese”, i postavi na unutrašnjost dlana. Kakav neverovatan prizor. Nalik jarko-belim, fluorescentnim vrhovima čiode, planktoni bez vode mogu da žive nekoliko minuta i zatim počinju da se “gase”. Međutim, ukoliko ih prilikom gašenja blago dodirnete, od toplote ponovo zasijaju na još samo minut ili dva. Zbog potpunog mraka koji je neophodan, ovaj fenomen nije moguće fotografisati, a za snimanje je potrebna profesionalna kamera sa specijalnim objektivom.
(24seda.rs/pixabay)
