Postoje ta otmena mesta koja su u stanju da te odvedu i dva veka unazad, ali na predivan, produhovljen i opuštajući način. Upravo se tako osećate na Sirosu, kao da ste ušli u vremensku mašinu, koja ipak nije uspela da zarobi ni iskustvo modernog mondenskog letovanja.
Kosmopolitski karakter ostrva nije slučajan. Kada su 1204. godine Venecijanci zavladali Egejom, stanovnici Ano Sirosa (gornjeg Sirosa) postali su katolici koji su odlučili da zadrže svoj jezik, pa je tako ovo ostrvo oduvek bilo poznato i kao „Papino ostrvo“.
Ostrvo je počelo da se razvija od 1826. godine kada su ga naselile izbeglice sa ostrva Psara, Iosa, Krita i Male Azije. To ni ne čudi ako uzmemo u obzir savršenu lokaciju ostrva u srcu Kiklada, gde se gotovo sudara sa Androsom, Tinosom, Mikonosom, Kitnosom, Delosom, Keom, Serifosom, Sifnosom, Parosom, Antiparosom, Naksosom i Giarosom. Prvenstveno zbog svog položaja, ali i stanovnika ostrvo je postalo centar kuture i različitosti koja živi u harmoniji, ali i otmena lokacija za sve željne pravog odmora i stila.
Glavni grad Sirosa, Ermupolis živi cele godine, pa se u njemu ne može osetiti depresija koja nastupa čim prođe letnja sezona na drugim ostrvima. Lagan ritam življenja diktiraće i vaše lagane šetnje gradom.
Zgrada opštine Ermupolis jedna je od najznačajnijih arhitektonskih zdanja u Grčkoj i nastala je krajem 19. veka. Na njenim širokim stepenicama možete sedeti i čitati knjigu, uživajući u zvucima gitare koji dolaze sa glavnog trga. Nakon što iskusite sedenje na čuvenim opštinskim stepenicama sa kojih pogled seže do mora, uputite se putem uzanih sokaka koji kriju odlične i pristupačne taverne.
Osim Opštine, najznačajnija zgrada na Sirosu jeste Apolonovo pozorište, koje predstavlja impresivnu minijaturu Milanske skale. U njemu se i dalje održavaju predstave, koncerti, ali i važne probe. Prošle godine Apolonovo pozorište bilo je i domaćin najuticajnijih svetskih režisera koji su držali seminar svojim mlađim kolegama i glumcima.
Ako nečeg ne manjka Sirosu onda su to muzeji kojima grad obliuje: Arheološki, Muzej kikladske umetnosti, Folklorni, itd. Ipak, jedan je poznato obeležje ostrva koje ne smete zaobići – muzej Markosa Vamvarakisa, jednog od najpoznatijih grčkih muzičara koji je rođen upravo ovde.
Vamvarakis je i danas i te kako prisutan na njemu, a njegov duh oseti se u svakoj taverni na ostrvu, ali i u Ano Sirosu, klasičnom kikladskom naselju iznad Ermupolisa, gde je rođen i na čijim je ulicama svirao buzuki.
Noćni život u Ermupolisu je kao i samo ostrvo otmen, pa se ne nadajte atmosferi koju komšijski Mikonos nudi. Barovi pored mora, predivne bašte taverni, ali i kvalitetan rok klub Boheme del Mar su ono što Siros može da vam ponudi za noćne izlaske.
Kada su plaže u pitanju iz Ermupolisa redovno saobraća autobus koji vas vodi u nenaseljene delove ostrva, gde se nalaze Finikas, Galisas, Kini, Delfini, ali i Posejdonja. Ono što je najlepše jeste da su one još „netaknute“ zbog čega nude pravi rajski odmor i povratak u vreme kada su samo peškir, kupaći i dobro raspoloženje bili dovoljni za odlazak na plažu.
foto: Thinkstock
(B92)
<section id="contentexchange_widget-3" class="widget_contentexchange_widget"></section>
Dodajte komentar