Ostrvo Buve je jedno od najizolovanijih i najudaljenijih ostrva na svetu. Ostrvo večnog leda prostire se na 49 kvadratnih kilometara u južnom delu Atlantskog okeana – jugozapadno od Rta dobre nade.
Uprkos svojoj geografskoj lokaciji, ali i činjenici da ga je u 18. veku otkrio francuski istraživač Žan Baptist Šarl Buve de Lozier, po kojem je i dobio ime, ostrvo je deo norveške teritorije.
Norvežani ga nazivaju “Bouvetøya”, a svoju zastavu su prvi put postavili na njegovu teritoriju 1927. godine tokom ekspedicije na Antarktik. Kraljevskom odlukom, ostrvo je pripojeno norveškoj teritoriji 27. februara 1930. godine, a od 1971. proglašeno je rezervatom prirode.
Buve je ostrvo vulkanskog porekla. Njegov najviši vrh, ‘Olavtopen’, izdiže se na 780 metara nadmorske visine u središnjem severnom delu zemlje. Čak 89 odsto ostrva u potpunosti je prekriveno ledom, a obično se nad njim nadvijaju teški oblaci i magla, pa zbog toga i nije naseljeno.
Ipak, na njemu se povremeno mogu uočiti grupice ljudi. Preciznije, na njegovom severozapadnom delu u ‘Nyrøysi’, gde se nalazi istraživačka stanica.
Norveški polarni institut na ovom području bavi se proučavanjem pingvina i drugih ptica od sredine 1990-ih godina prošlog veka.
Na Buveu se nalazi i meteorološka stanica koja prati vremenske (ne)prilike od 1977. godine.
Najviše temperature ova stanica beleži u januaru i februaru, a najniže u julu i avgustu. Prosečna temperatura u januaru na Buveu iznosi jedan stepen Celzijusa, a u septembru oko minus tri stepena.
(cdm.me/blogs.sun.ac.za)
Dodajte komentar